Ja, jij kent dat zeker ook.
Ik herinner me een ontzettend lieve man met dementie en zijn vrouw.
Ze hadden net de diagnose gekregen ‘dementie’.
Pest zeg...
Nu... de dementie was duidelijk niet nieuw, aan zijn gedrag te zien maar goed dat gebeurt soms hè. Jij weet ook hoe moeilijk het is om een diagnose te stellen.
Maar goed.
Ik ontmoette dit koppel in Nederland tijdens vrijwilligerswerk dat ik daar deed met mensen die zorgen voor de persoon met dementie. Partners, ouders, kinderen… alles door elkaar en wij stonden klaar om beiden een leuk moment te bezorgen. Elke zaterdagvoormiddag.
Nu terug naar deze lieve mijnheer.
Het was gek maar telkens als je iets vroeg dan blokkeerde hij.
Hij werd boos, lastig, begon rond te dwalen. Enfin je zou bijna kunnen zeggen dat hij het varken uithing.
Het was zoeken naar hoe we deze man konden bereiken.
Mijn Belgisch accent hielp me heel erg want hij had ooit een fijn Belgisch lief gehad 
Maar plots was het er!
Ik neuriede… juist.
“Ik zag 2 beren broodjes smeren oh dat was een wonder… “
Hij zong lekker mee.
Ik gaf hem een handdoek en hij droogde gewoon mee af. Niks moest ik meer vragen.
Gewoon zingen en met hem al zingend naar het toilet gaan. Zingend gaan wandelen.
Name it, you’ve got it!
Heerlijk...
Soms is het eenvoudig, het kan van alles zijn.
Een aanraking, een manier van praten, een blik en soms, zingen.
Makkelijk? Nee.
Zoeken? Ja.
Maar het kan, ik help je daar graag bij: boek hier je persoonlijk gesprek en dan gaan we samen kijken hoe ik je kan verder helpen.
Tot snel.