EN DAN IS HET GEDAAN, DAT DENK JE TOCH!
Zorgen voor iemand anders … het is als een straatje zonder eind.
Zorgen voor iemand met dementie is alsof je nooit een eindpunt ziet.
En als je dan dat eindpunt ziet dan is niet opluchting je deel.
Misschien had je dat wel gedacht
Gehoopt zelfs.
Maar niets is zo moeilijk als de zorg doorgeven aan een WZC
Laten we dan ook niet spreken over het afgeven van iemand waar je zo lang voor gezorgd hebt omdat zijn of haar bobijn gewoon op was.
Zonder dat je afscheid hebt kunnen nemen op een fijne manier.
Zonder dat je nog de woorden hebt uitgesproken “hé ik zie je graag” en dat die ten volle begrepen worden en ingevoeld door de ander. Dat die wonderbaarlijke gevoelens meegenomen worden op zijn of haar reis.
Dat is dat dementie je ontneemt.
Het is een stukje van de eenzaamheid van het ziekteproces dementie.
Het is ook een stukje van het rouwproces bij dementie.
Daar moet je dan nog zo even aan beginnen.
Iedereen heeft het bij rouwen over de 6 stappen die je doormoet:
- Schok
- Ontkenning
- Boosheid
- Onderhandelen
- Depressie
- Aanvaarding
Theoretisch ziet dat er ongeveer zo uit:
In realiteit is het echter een héél ander verhaal
Het is een manier van denken die al lang achterhaald is. Wij denken niet lineair. Ons brein denkt zelf niet in stappen.
Het is niet alsof ah ja nu ben ik boos morgen kom ik dan in de fase van onderhandelen.
Vergeet het
Het fluctueert
Het beweegt
Net zoals alle emoties.
Vandaag gaat het goed en morgen gaat het slecht.
We willen graag houvast
We willen graag weten waar het naartoe gaat
We willen meer nog ontzettend graag weten wanneer het stopt en we terug ons leven kunnen opnemen.
Blij zijn
Lachen zonder schuldgevoel
Even niet aan hem denken zonder achteraf een weerbots te krijgen.
Daarom ontwikkelen we stappenplannen.
Als dat … dan dat … en dan is het … klaar.
Je bent ervanaf.
Done
Zo werkt het niet.
Het beweegt heen en weer zoals het water in de zee.
Af en toe zet het alles op z’n kop om dan weer van voren af aan te beginnen.
Als een onderstroom die nog niet verwerkt is.
Vertrouw op het proces
Dat leerde ze mij in de therapie opleiding
Ik denk dat dat het moeilijkste is wat ik ooit gedaan heb.
Of eerder moeten leren heb
Met mijn ongeduld … maar het proces heeft altijd gelijk!
Vertrouw dat het overgaat
Nee niet nu
Maar wel ooit
Het wordt zachter
Als een koesterend deken dat je met je meedraagt
Het gaat niet weg zoals we een oude knuffel weggooien
Nee het blijft bij je
Zoals alle ervaringen in je leven bij je blijven.
En er is geen oplossing voor
Je moet erdoor
Daar is geen lieve moederen aan
Doe je dat liever niet alleen?
Soms is de afgrond wel heel diep en krijg je het gevoel dat het als een donkere wolk over je hangt.
Alsof je de donkerte in en uitademt
Zwemmen in emoties noem ik het soms
Je hoeft het niet alleen te doen! Boek via mijn agenda een gratis Boost je Zorg in, dan kunnen we elkaar écht online ontmoeten en kijk ik hoe ik je kan ondersteunen. >>Boost je Zorg inplannen